แม้ “การเจรจาสันติภาพ” จะเป็นความหวังของคนในพื้นที่ชายแดนใต้กว่า 50% แต่ความจริงบนโต๊ะเจรจา กลับยังลุ่ม ๆ ดอน ๆ ท่ามกลางการตั้งคำถามของสังคมอีกส่วนที่ยังมองการ “ปราบปราม” เป็นหนทางยุติความขัดแย้งหรือไม่ แล้วอะไรคือทางออกที่ควรจะเป็น ?
ผู้เขียนชวนไล่เรียงปรากฏการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เพื่อทำความเข้าใจภาพใหญ่ และช่วยกันขบคิดอย่างมีสติว่ารัฐบาลและสังคมไทยควรจะเดินหน้าอย่างไร เพื่อหยุดเลือดและสร้างสันติภาพที่ยั่งยืน
ผ่านมา 20 ปี กับนายกรัฐมนตรี 8 คน แต่จนถึงวันนี้ ทำไมปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนใต้ยังไม่มีทิศทางว่าจะจบ ? และสันติภาพยังคงเป็นเป้าหมายที่เดินไปไม่ถึง ?