สังคม คุณภาพชีวิต
รัฐบาลตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหาที่ จึงประกาศให้ “การแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุ” เป็นวาระแห่งชาติ ในปี 2552 และต่อมาอีก 3 ปี ได้จัดตั้งศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน (ศปถ.) และจัดทำ “แผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน” เพื่อเป็นกรอบแนวทางให้แต่ละภาคส่วนใช้ดำเนินงาน ซึ่งปัจจุบันมีทั้งหมด 5 ฉบับ
- แผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2552 – 2555
- แผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2556 – 2559
- แผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2560 – 2563
- แผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2561 – 2564 (ศปถ.มีมติปรับแผนแม่บทฯ พ.ศ.2560 – 2563 เป็นแผนแม่บทฯ พ.ศ.2561 – 2564 เพื่อให้สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี)
- แผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2565 – 2570 (ล่าสุด)
สำหรับแผนแม่บทฯ ฉบับ 5 จะเน้นแนวทางสากล “Safe System Approach” ในการลดอุบัติเหตุทางถนน เน้นการออกแบบระบบทั้งหมด “คน–รถ–ถนน–โครงสร้างการทำงาน” ให้มีความปลอดภัยสูงสุด โดยมี 4 ยุทธศาสตร์สำคัญ
- มุ่งเป้าลดการเสียชีวิตและบาดเจ็บสาหัสของผู้ใช้รถใช้ถนน
- ยกระดับมาตรฐานด้านความปลอดภัยของยานพาหนะ
- พัฒนาสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยและการเดินทางที่ยั่งยืน
- พัฒนารากฐานโครงสร้างการทำงานด้านความปลอดภัยทางถนน
แผนแม่บทฯ ฉบับ 5 กำหนดเป้าหมายผู้เสียชีวิตจากอุบัตเหตุทางถนน ไว้ที่ 12 คนต่อแสนประชากร นับเป็นความท้าทายอย่างมาก เพราะเป็นการตั้งเป้าหมายที่ลดลงมา กว่าครึ่งจากปีฐานในปี 2563 ที่ 27.2 คนต่อแสนประชากร
การเดินหน้าไปสู่เป้าหมายอยู่ที่การต่อยอดแผนแม่บทไปสู่ “Action Plan” ให้สอดคล้องกับแต่ละบริบทพื้นที่ การลดอุบัติเหตุทางถนนตามแผนแม่บทฯ จึงยากที่จะเห็นผล ซึ่งเป็นโจทย์ที่ทุกภาคส่วนต้องช่วยกันผลักดันให้เกิดขึ้นจริงในทางปฏิบัติ
